Implanty dentystyczne

To rewolucja czy raczej mit, który jest napędzany oczekiwaniami medycznego cudu?

Przez całą historię ludzkości mogliśmy zaobserwować pewną tendencję i pragnienie naśladowania natury. Była to największa inspiracja do epokowych odkryć i wynalazków. Od zarania dziejów obserwowaliśmy również, wydawałoby się trywialny, ale jednak niezwykle palący problem utraty zębów. Kolejne cywilizacje podejmowały więc próby ich skutecznego zastąpienia. Z pewnością odkrycia mające miejsce na Bliskim Wschodzie, w Ameryce Łacińskiej, Azji czy Europie są dowodem na ogromną determinację ale również kreatywność ludzką w kwestii rozwiązania tych problemów. Początkowo stosowano między innymi kości zwierzęce, słoniowe, perły, ceramikę, a także metale szlachetne. To one zastępowały naturalne zęby po ich wypadnięciu czy wyrwaniu. Co ciekawe w Europie w XVIII w. dopuszczalną metodą była tzw. replantacja, czyli zabieg polegający na wszczepianiu zębów pobieranych za opłatą od innych osób. Na odkrycie stanowiące krok milowy w rozwoju współczesnej implantologii, ludzkość czekała aż do lat 50-tych XX wieku. Do rewolucji nie doprowadziły skomplikowane eksperymenty, ani naukowa dedukcja, lecz całkowity przypadek. Szwedzki ortopeda Branemark podczas badania zjawiska gojenia się kości zaobserwował przez przypadek, że tytanowe części mikroskopu przy długotrwałym kontakcie z żywą tkanką tworzą wyraźny i pełnowartościowy zrost. Zjawisko, które odkrył Branemark zostało nazwane osseointegracją i dało początek rewolucyjnym zmianom.

Współcześnie implanty stomatologiczne są po prostu tytanowymi śrubkami umieszczanymi w kościach szczęki lub żuchwy. Pełnią funkcję kotwicy bądź łącznika między sztucznymi zębami a kostnym podłożem. Fenomen dziedziny nauki zajmującej się wszczepami, polega na tym, że organizm ludzki nie traktuje tytanowego elementu jako ciało obce, a więc nie uruchamia również żadnych reakcji obronnych. Skutkiem tego jest pełne narastanie kości oraz jej połączenie z implantem dentystycznym. Prowadzi to do upowszechnienia się prawdziwej opinii wśród osób, które zdecydowały się na wszczepienie \"sztucznego zęba\", jakoby stał się on integralną częścią ich uzębienia, a sama obecność tytanu była dla nich w pełni naturalna.

Definicje i ciekawostki

Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami statystycznymi w Europie ok. 45% ludzi, którzy ukończyli 65 rok życia i 5% ludzi znajdujących się w przedziale wiekowym 35-64 cierpi na bezzębie. Osobom w wieku 65 lat i starszym, zachowującym częściowo swoje uzębienie, brakuje średnio ok. 10 zębów na 28!

Korona protetyczna to proteza odtwarzająca pod kątem czynności i wyglądu pojedynczą koronę naturalnego zęba. Osadza się ją na stałe przy wykorzystaniu cementu, na prawidłowo oszlifowanym zębie własnym, główce implantu stomatologicznego lub wkładzie koronowo-korzeniowym. Najbardziej estetyczne korony wykonywane są z ceramiki (porcelany).

 

Fenomen implantologii polega na tym, że organizm ludzki w żaden sposób nie odnajduje w tytanowym wszczepie cech ciała obcego, a tym samym nie wywołuje żadnej reakcji obronnej.

Most jest protezą odtwarzającą brak zębów i osadzaną na stałe na znajdujących się przy luce oszlifowanych zębach własnych bądź główkach wszczepów (filarach).

Dentystyczny Implant wewnątrzkostny pełni funkcję korzenia zęba i w większości przypadków posiada kształt śruby. Jest wykonany z tytanu medycznego, który jest metalem traktowanym obojętnie przez ludzki organizm. Łączy się trwale z tkanką kostną stając się fundamentem dla zamocowania mostów protetycznych czy koronek.

Pytania i odpowiedzi

Czy implant dentystyczny jest sztucznym zębem?

Wszczep z tytanu odpowiedzialny jest za zastąpienie utraconego korzenia zęba. Kiedy okres gojenia się zakończy osadzana jest na nim korona zęba.

Czy jest możliwość wykonania dwóch zębów na jednym implancie?

Zdarzają się sytuacje, w których planowana liczba implantów jest mniejsza od ilości zębów, jednak nie jest to zasada, a wszelkie decyzje są podejmowane w sposób indywidualny. Dobrym przykładem jest brak trzech zębów. Wówczas wystarczy zaimplementować dwa sztuczne korzenie, na których odbudowane zostaną trzy zęby.

Ile implantów powinno być zastosowanych w przypadku całkowitego bezzębia?

W przypadku uzupełnień protetycznych, które są mocowane na stałe w jamie ustnej, zazwyczaj stosowanych jest od 6 do 8 wszczepów odpowiednio dla żuchwy i szczęki. Dostępne są również możliwości działania, które wymagają mniejszej liczby sztucznych korzeni. W takim przypadku proteza może być wyjmowana z ust.

Czy moje nowe zęby będą miały naturalny wygląd?

Oczywiście. Odpowiednio wykonana praca chirurgiczna i protetyczna umożliwi Państwu cieszenie się nowymi zębami, które ciężko będzie odróżnić od zębów naturalnych. Wszystko to dzięki zastosowaniu innowacyjnych materiałów ceramicznych, które znakomicie komponują się z tkanką naturalną.

Czy sam zabieg jest bolesny?

Wszczepianie implantów stomatologicznych odbywa się przy znieczuleniu miejscowym, dlatego też zabieg ten jest bezbolesny. Po zakończonym zabiegu mogą pojawiać się miejscowe obrzęki i przejściowe bóle. Wszystkie dolegliwości pojawiające się po zabiegu mogą być wyeliminowane dzięki lekom zalecanym przez lekarza. Kiedy mamy do czynienia z rozległymi zabiegami możliwe jest zastosowanie znieczulenia ogólnego.

W jaki sposób powinno się dbać o zęby osadzone na implantach dentystycznych?

Należy pamiętać, że wymagają one identycznej higieny jak żeby naturalne, a jakość tych codziennych czynności wymiernie wpływa na utrzymanie się efektów leczenia.

Czy istnieje prawdopodobieństwo niepowodzenia zabiegu?

Wieloletnie badania wykazują, że przy współczesnej zaawansowanej technice implantacji ryzyko niepowodzenia zabiegu nie jest duże. Według statystyk, prawdopodobieństwo osiągnięcia pełnego sukcesu przekracza 95%.

Czy istnieją przeciwwskazania do implantacji?

Obecnie grupa przeciwwskazań do podjęcia takiego leczenia jest bardzo wąska. Dzielą się one na te związane z ogólnym stanem zdrowia, a także miejscowe, które są determinowane budową żuchwy i szczęki. Do przeciwwskazań ogólnych zaliczają się przede wszystkim choroby przebiegające ze zmniejszeniem odporności, choroby układowe, palenie tytoniu, radioterapia czy niestabilna cukrzyca. Stan miejscowy pacjenta, od którego zależy możliwość wszczepienia implantów stomatologicznych, dotyczy głównie stopnia zaniku kostnego w miejscach braków w uzębieniu. Jednak wykorzystywane dziś powszechnie techniki rekonstrukcji kości znacznie zmniejszyły rolę tego czynnika.

1. Korona zęba, 2. Korona protetyczna,
3. Filar protetyczny, 4. Korzeń zęba,
5. Implant

Dzielą się one na te związane z ogólnym stanem zdrowia, a także miejscowe, które są determinowane budową żuchwy i szczęki. Do przeciwwskazań ogólnych zaliczają się przede wszystkim choroby przebiegające ze zmniejszeniem odporności, choroby układowe, palenie tytoniu, radioterapia czy niestabilna cukrzyca. Stan miejscowy pacjenta, od którego zależy możliwość wszczepienia implantów stomatologicznych, dotyczy głównie stopnia zaniku kostnego w miejscach braków w uzębieniu. Jednak wykorzystywane dziś powszechnie techniki rekonstrukcji kości znacznie zmniejszyły rolę tego czynnika.

 

Istnieje wiele firm na całym świecie produkujących implanty stomatologiczne. W gabinecie wykorzystujemy systemy implantologiczne: Straumann (Szwajcaria), Bredent (Niemcy), Osteoplant (Polska).

 

Pacjent trafiający do naszego gabinetu jest szczegółowo badany. Myśli się tu o wywiadzie oraz badaniu klinicznym. Lekarza będą interesowały przebyte i obecnie występujące choroby, takie jak: cukrzyca, choroby tarczycy, paradontoza (choroby przyzębia), nadciśnienie, choroby serca. Także stosowanie leków hamujących układ krzepnięcia, sterydy. Według piśmiennictwa dopuszcza się leczenie implantologiczne od 16. roku życia, gdy dojdzie już do zakończenia formowania kośćca szczęki i żuchwy. Czasem jednak stosuje się wszczepy u dzieci, u których wystąpiły zaburzenia rozwoju uzębienia. Górna granica wieku nie istnieje. W badaniu jamy ustnej wyklucza się źródła infekcji, a więc wszystkie ubytki próchnicowe, kamień nazębny, patologię przyzębia. Wykonuje się badanie radiologiczne w postaci pantomogramu, rzadziej tomografię komputerową. Dokonuje się odpowiednich pomiarów kości wyrostka zębodołowego, w którym ma w przyszłości znajdować się implant. W czasie konsultacji określa się także plan leczenia, tj. ile implantów ma być wykorzystanych, w jakich pozycjach a także jakie uzupełnienie protetyczne będzie optymalne. Sam zabieg polega na wykonaniu otworu w kości i wprowadzeniu wszczepu w przygotowane łoże. Implant można zaszyć całkowicie na okres gojenia albo pozostawić odsłonięty. W naszym gabinecie staramy się wykonywać zabieg jak najmniej traumatycznie. Okres wgajania wszczepu zależy od warunków miejscowych i ogólnych pacjenta i minimalnie wynosi 3 miesiące. Po tym czasie najczęściej obciążamy wszczep uzupełnieniem protetycznym. Należy podkreślić, że pacjent zawsze zostaje zaopatrzony prowizorium (tymczasowe uzupełnienie protetyczne), szczególnie gdy dotyczy to strefy estetycznej.

Dla przybliżenia możliwości leczenia implantologicznego przedstawiamy przykład leczenia u pacjenta braków siekaczy górnych bocznych: